Τάδε έφη Ιονέσκο:"Ποτέ μου δεν μπόρεσα να καταλάβω τη διαφορά ανάμεσα στο κωμικό και στο τραγικό. Καθώς το κωμικό είναι η διαίσθηση του παράλογου, μοιάζει να συντελεί περισσότερο στην απόγνωση απ’ ότι το τραγικό. Το κωμικό δεν προσφέρει διέξοδο. Το χιούμορ μας κάνει να συνειδητοποιούμε, με μια ελεύθερη διαύγεια, το τραγικό ή το ασύνδετο της ύπαρξης του ανθρώπου. Αποτελεί τη μόνη δυνατότητα που διαθέτουμε ν’ αποσπασθούμε από την τραγικωμική μας ανθρώπινη ύπαρξη, την ασθένεια του υπάρχειν.
Να συνειδητοποιήσουμε το τρομερό και να γελάσουμε μ’ αυτό, σημαίνει να κυριαρχήσουμε και να επιβληθούμε σ’ αυτό που είναι τρομερό. Μόνο το γέλιο δε σέβεται κανένα ταμπού, μόνο το γέλιο αναχαιτίζει τη δημιουργία καινούριων αντι-ταμπού στα ταμπού.
Mόνο το κωμικό μπορεί να μας δώσει τη δύναμη ν’ αντέξουμε την τραγωδία της ύπαρξης. "
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
ναι νομίζω ότι τι γέλιο είναι μια έκρηξη που διαπερνά τις σχισμάδες της ύπαρξης
Ορθός συλλογισμός.
Γιαυτό και η κοινωνία μας, μας χαρίζει απλόχερα το 'τραγικό' που κατ' ουσίαν μας αδρανεί, αντί της χειραφετητικής δύναμης του 'κωμικού'.
το τελευταίο είναι δυνάμει επαναστατικό και γιαυτό ανεξέλεγκτο, ως εκ τούτου πρέπει να αποτραπεί-βασική μέριμνα λειτουργίας κάθε κατασταλτικού μηχανισμού ..
Κρατάω αυτή τη φράση:" Το χιούμορ μας κάνει να συνειδητοποιούμε, με μια ελεύθερη διαύγεια, το τραγικό ή το ασύνδετο της ύπαρξης του ανθρώπου", διαπιστώνοντας ότι δεν μπορεί να ισχύσει το αντίστροφο.
Αγαπητοί:
Markos gnostic,
suigenerisav,
και αλεπού,
χαίρομαι που το βρήκατε ενδιαφέρον!
Και γι αυτό συνεχίζω με ένα καινούργιο ποστ επί του θέματος.Διαβάστέ το ΤΩΡΑ!!!
Δημοσίευση σχολίου