Τι είναι ερωτισμός; Είναι η ίδια η σεξουαλικότητα στην απόλυτη έννοιά της, στην άρνησή της δηλαδή να τεθεί στην υπηρεσία της διαιώνισης του είδους.
Όπως και η γαστρονομία ξεχωρίζει την τροφή από τη θρεπτική της λειτουργία, την ανυψώνει σε απόλυτη αξία και κάνει τη μαγειρική μια τέχνη ευγενή. Ο γαστρονόμος και ο πεινασμένος, δεν μπορούν παρά να γυρίσουν ο ένας την πλάτη στον άλλον. Όταν η βικτωριανή ηθική και όχι μόνο βικτωριανή-προσθέτω εγώ), καταδικάζει κάθε σεξουαλική πράξη που δεν τελείται υπό τους όρους της αναπαραγωγής και με μοναδικό της στόχο αυτήν την αναπαραγωγή, επιτίθεται απλούστατα στον ερωτισμό.
Όταν ο Ναπολέων, διώχνοντας τη στείρα Ζοζεφίνα για να παντρευτεί τη Μαρία Λουίζα, έλεγε «παντρεύομαι μια κοιλιά», στερούσε εκ των προτέρων τη σχέση που θα είχε με τη μέλλουσα γυναίκα του από κάθε έννοια ερωτισμού.
Μισέλ Τουρνιέ, από το Πόλεις, Μάσκες, Κορμιά
όπως και του ίδιου το παρακάτω απόφθεγμα, που εμένα τουλάχιστον με έχει βοηθήσει να καταλάβω τι μου γίνεται μερικές φορές, όταν δυσκολεύομαι (λέμε τώρα…)
«Υπάρχει ένα αλάθητο σημάδι για να καταλάβεις αν είσαι ερωτευμένος με κάποιον: το πρόσωπό του σου εμπνέει περισσότερο πόθο από οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματός του»
Όπως και η γαστρονομία ξεχωρίζει την τροφή από τη θρεπτική της λειτουργία, την ανυψώνει σε απόλυτη αξία και κάνει τη μαγειρική μια τέχνη ευγενή. Ο γαστρονόμος και ο πεινασμένος, δεν μπορούν παρά να γυρίσουν ο ένας την πλάτη στον άλλον. Όταν η βικτωριανή ηθική και όχι μόνο βικτωριανή-προσθέτω εγώ), καταδικάζει κάθε σεξουαλική πράξη που δεν τελείται υπό τους όρους της αναπαραγωγής και με μοναδικό της στόχο αυτήν την αναπαραγωγή, επιτίθεται απλούστατα στον ερωτισμό.
Όταν ο Ναπολέων, διώχνοντας τη στείρα Ζοζεφίνα για να παντρευτεί τη Μαρία Λουίζα, έλεγε «παντρεύομαι μια κοιλιά», στερούσε εκ των προτέρων τη σχέση που θα είχε με τη μέλλουσα γυναίκα του από κάθε έννοια ερωτισμού.
Μισέλ Τουρνιέ, από το Πόλεις, Μάσκες, Κορμιά
όπως και του ίδιου το παρακάτω απόφθεγμα, που εμένα τουλάχιστον με έχει βοηθήσει να καταλάβω τι μου γίνεται μερικές φορές, όταν δυσκολεύομαι (λέμε τώρα…)
«Υπάρχει ένα αλάθητο σημάδι για να καταλάβεις αν είσαι ερωτευμένος με κάποιον: το πρόσωπό του σου εμπνέει περισσότερο πόθο από οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματός του»
30 σχόλια:
όπως πάντα στην επικαιρότητα αγαπητή βεβελάκ, γιατί ο έρωτας είναι η παντοτινή επικαιρότητα.
κατά διαβολική ή και θεϊκή σύμπτωση, αναλογιζόμουν τις τελευταίες μέρες τα λεγόμενα του τελευταίου σου αποσπάσματος. το προσυπογράφω απολύτως, είναι ακριβέστατο κριτήριο...
και σε παρακαλούμε να μας τροφοδοτείς συνεχώς με τα αισθαντικότατα αυτά κείμενα
Ναι το κριτήριο ορθότατο, όταν είσαι ερωτευμένος τι άλλο να σου γεννήσει το μεγαλύτερο πόθο; αλλά μπορεί να σου γεννάει το πρόσωπο το πόθο και ερωτευμένος να μην είσαι. Συμβαίνουν κι αυτά.
Απορία: Ο παραφαγωμένος γαστρονόμος τι απόλαυση θα μπορούσε να βρεί και στο τελειότερο έδεσμα;
Ο δε πεινασμένος γαστρονόμος χάνει άραγε το κριτήριο αισθητικής και παύει προς στιγμή να είναι γαστρονόμος;
Δεν μας το 'λεγες βρε bebelac μου πιο νωρίς κι έχουμε φάει τα μούτρα μας πλειστάκις!!!
markos, είδες τι γίνεται με αυτές τις θεϊκές η διαβολικές συμπτώσεις;;;
Αλκιμήδη, απαντώ:
νομίζω ο παραφαγωμένος γαστρονόμος δεν θα μπορούσε να το απολαύσει το τελειότερο έδεσμα, αλλά θα μπορούσε τουλάχιστον να το εκτιμήσει.
Τώρα αν ήταν πεινασμένος, και σκουπίδια θα έτρωγε, όπως σχεδόν όλοι οι πεινασμένοι (προσέχεις την αλληγορία, φαντάζομαι...)
Αχ χαμοκερασίτσα, γιατί δε με ρώταγες...η μπεμπελάκ ξέρει πολλά τέτοια χρήσιμα...
Προσυπογράφω κι εγώ για το πρόσωπο.
Πωπω... δηλαδή δεν είμαι ερωτευμένος τόσον καιρό τώρα;
:ΡΡΡΡΡ
αν η βεβε-λαc ξέρει πολλά τέτοια χρήσιμα πράγματα,καλά θα κάνει να μας τα πει-άσχετα απ το αν πιστεύω ή όχι πως υπάρχουν συνταγές- γιατί βλέπω το πλειστάκις εσαεί επαναλαμβανομενο...
:*
Ως - επί σειραν ετων εργαζομένη στα βιβλιοπωλεία - "έμπειρη", να σου πω πως είναι το βιβλίο που έχω συστήσει - ίσως πιο πολύ.
Για το πρόσωπο τώρα, ναι!
...κι' εκεί χάνω το "τσαγανό" - ξέρεις ε;
he really said that???
wow. ωρες ωρες πραγματικα πιστευω πως οι πλουσιοι και οι σημαντικοι ειναι πολλες φορες δυστυχισμενοι πριν καν γεννηθουν...
Προς όλους:
Απορώ πότε θα βρεθεί κάποιος να σχολιάσει το φοβερό "ΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΙ ΜΙΑ ΚΟΙΛΙΑ" η τον ερωτισμό που αρνείται να τεθεί στην υπηρεσία της διαιώνισης του είδους...
Τα περί "προσώπου", μια κουβέντα είπαμε, τσιμπήσατε όλοι, πουλάκια μου...
Παντρεύομαι μια κοιλία ή παντρεύομαι μια καλή κοπέλα και οπωσδήποτε καλή νοικοκυρά ή παντρεύομαι και κάνω σωστή επιλογή- είνα κοπέλα κοινής αποδοχής (καλής οικογενείας κλπ.)- ή τελικα παντρεύομαι τα πρέπει αντί για τα θέλω που τα θυσιάζω και ζω μια αξιολύπητη ζωή. Ο πραγματικός έρωτας, δηλ. η ζωή, περνούν έξω απτην πόρτα. Κι αν για μια ηθικοπλαστική έως σκέτο πλαστική αντίληψη κάποιος εγκλωβιστεί για πάντα εκεί...ας χαιρεται την όμορφη κοιλίτσα και τα φαγητά που του φτιάχνει!
Τσιμπήσαμε δεν τσιμπήσαμε, λέει την αλήθεια ο Τουρνιέ.
Καλημέρα.
:-)
αληθινά και αλάθητα τα μηνύματα του προσώπου.
Από την αρχή μου φάνηκε πολύ παράδοξος ο ισχυρισμός του Μισέλ Τουρνιέ, περί ερωτισμού και σεξουαλικότητας που αρνούνται να τεθούν στην υπηρεσία της διαιώνισης του είδους. Μια γενική ιδέα για το "τι είναι ερωτισμός", όλοι νομίζω ότι την έχουμε. Διαβάζοντας όμως τον Τουρνιέ, προβληματίστηκα λίγο και ανέτρεξα σε κάποιο λεξικό, όπου διάβασα ότι: "ερωτισμός είναι η έντονη επιθυμία για ικανοποίηση του γενετήσιου ενστίκτου". Επομένως ο ερωτισμός δεν αποκλείει τη γεννετήσια πράξη, αλλά αντίθετα αυτός είναι ο σκοπός του, όλα τα υπόλοιπα αποτελούν μια παραδοξολογία του εν λόγω συγγραφέα.
Για τον Ναπολέοντα τι να πει κανείς. Δεν φημιζόταν και τόσο πολύ για τον ερωτισμό του. Ήθελε οπωσδήποτε διάδοχο στο θρόνο του. Αφου λοιπόν η Ζωζεφίνα δεν ήταν σε θέση να του προσφέρει αυτό το δώρο, την απέπεμψε. Διάδοχο πανω απ' όλα ήθελε ο άνθρωπος! "Για Λακεδαιμονίους θα μιλάμε τώρα;" όπως έγραψε και ο Καβάφης.
Με το απόφθεγμα του Τουρνιέ ασφαλώς και συμφωνώ, ίσως γιατί στο πρόσωπο βρίσκονται τα μάτια, που είναι τα παράθυρα της ψυχής και ως γνωστόν ο έρωτας:
Από τα μάτια πιάνεται
στα χείλη κατεβαίνει
κι από τα χείλη στην καρδιά
ριζώνει και δεν βγαίνει...!
Με συγχωρείς για τα πολλά λόγια, αλλά παρασύρθηκα χωρίς να το θέλω. Αν σε πειράζει σβήστα. Δεν θα μου κακοφανεί.
Αλεπού,
προσυπογράφεις, και έχεις δίκιο.
Aster-oid
μάλλον όχι, ξανασκέψου το...
Αλκυόνη,
οι συνταγές, ναι, εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν, λειτουργούν και ενίοτε βοηθούν, άλλες φορές πάλι καταργούνται και καλά κάνουν.
Allmylife,
σε πάω...
Elenitsa, αφού γεννηθούν όμως μια χαρά ευτυχισμένοι γίνονται... μην ακούς...
Aisthisis,
Πες κιάλλα...δώστα όλα...Επαυξάνω...
Alzap, Padrazo
συμφωνείτε και με τον Μισέλ, και με μένα και μεταξύ σας...φιλιά αγαπημένοι μου φίλοι!
Rick,
Εννοείται ότι διαφωνώ.
Φυσικά ο ερωτισμός εξυπηρετεί κάτι τόσο σημαντικό, την αναπαραγωγή. Αυτό όμως είναι το βιολογικό κομμάτι, και η φύση καλά κάνει τη δουλειά της.
Εμείς όμως, δεν είμαστε απλά και μόνο πεδία βιολογικών εφαρμογών. (εκτός και αν είμαστε...)... πιστεύω με δυο λόγια ότι μέσα από την ερωτική πράξη και το ερωτικό συναίσθημα, δεν δίνουμε υπόσταση μόνο στην ερχόμενη γενιά, φέρνοντας παιδιά στον κόσμο, αλλά κυρίως, δίνουμε υπόσταση στον ίδιο τον εαυτό μας-χωρίς τη χαρά και κυρίως τον πόνο που αντλούμε από την ερωτική εμπειρία, δεν μπορούμε να είμαστε καν άνθρωποι, δεν έχουμε επαφή ούτε μεν τον εαυτό μας ούτε με κανέναν.
Μόνο με τον έρωτα (και δεν εννοώ απλά την ερωτική πράξη), ο άνθρωπος εξελίσσεται γιατί μόνο μέσω αυτού «ποιείται», υπερβαίνει τα όρια του, μεταμορφώνεται…Ο Έρωτας είναι το έδαφος του γίγνεσθαι. Για την ακρίβεια, αποτελεί την πρωταρχική του έκφραση. Αρχή και Τέλος, αρχεγονικό, προ –λογικό και τελολογικό καθεστώς όλων των πραγμάτων και των όντων.
Συγνώμη για το παραλήρημα, αλλά θάλεγα να το κάψεις το λεξικό ... Ευχαριστώ πάντως, γιατί μου έδωσες την ευκαιρία να ξεσπαθώσω (εννοείται λοιπόν ότι δεν θα σβήσω το σχόλιο σου, τρελή είμαι;;;)
Άρα αύτό σημαίνει ότι υπάρχουν κοιλίες και...κόλποι?(καλά έχω εντυπωσιασθεί από τη μεταφορά μου (βλ. ανατομία της καρδιάς)).
Γιατί να μην είναι η διαιώνιση του είδους ο ύψιστος ερωτιστμός? (Ξέρω, ξέρω, είμαι ακόμη ρομαντική...)
σοφό....
ακόμα και η αίσθηση της παρουσίας του αγαπημένου κοντά σου, ακόμα και η μυρωδιά του, σε οδηγούν στο πάθος...
bebelac, εννοείται ότι κι εγώ διαφωνώ με τη διαφωνία σου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν σέβομαι τις απόψεις σου.
Την έννοια του ερωτισμού, την έχεις αναγάγει σε μια βάση που ανταγωνίζεται τη θεωρία των κβάντων, όσον αφορά στη δυσκολία κατανόησης. Νομίζω ότι τα πράγματα είναι πιο απλά απ' ότι προσπαθείς να τα παρουσιάσεις. Συμφωνώ ότι ο Έρωτας είναι η πεμπτουσία της ζωής, μας εξυψώνει, μας μεταμορφώνει και δίνει κάποιο νόημα στη ζωή μας. Αυτό το νόημα όμως το βρίσκουμε στην ένωση με το αγαπώμενο πρόσωπο, δηλαδή στη γενετήσια πράξη. Αλλά αυτή η πράξη έχει σαν αναγκαστικό επακόλουθο, τη διαιώνιση του είδους. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο μάλιστα, οι δύο ερωτευμένοι να επιθυμούν αυτή τη διαιώνιση, οπότε σε καμιά περίπτωση δεν εντάσσονται "στα πεδία των βιολογικών εφαρμογών" όπως διατείνεσαι. Γι' αυτό ακριβώς το λόγο εξ άλλου, επινοήθηκαν και τα γνωστά μέσα προφύλαξης.
Με λίγα λόγια λοιπόν, ερωτισμός, σεξουαλικότητα και διαιώνιση του είδους, είναι αλληλένδετα όπως τα πρωτόνια και τα νετρόνια, με τον πυρήνα του ατόμου.
Γράφεις ότι, ο Έρωτας είναι το έδαφος του γίγνεσθαι, το αρχεγονικό, προ-λογικό και τελολογικό καθεστώς όλων των πραγμάτων και των όντων. Δύσκολα θα μπορούσα να διαφωνήσω, αλλά θέλω απλά να προσθέσω ότι χάρις σε αυτό το καθεστώς, εγώ, ερωτευμένος πάντα με τη γυναίκα μου, χαίρομαι τα παιδιά που απέκτησα, χωρίς να αισθάνομαι ότι αποτελώ μέρος κανενός "πεδίου βιολογικών εφαρμογών".
Αναγκάστηκα να τα γράψω όλα αυτά, γιατί προσέβαλες το Λεξικό μου...!
Σε χαιρετώ και να είσαι καλά!
ουφ...πολλά δύσκολα νοήματα για κάτι τόσο φυσικό ...
κι απλό...και όμορφο... και διασκεδαστικό ...και χαλαρωτικό ...κι αισθαντικό ...(... και πάω αμέσως για κρύο ντουζ ) :)
εεεεεεεεεε...άλλο έρωτας, άλλο πάθος...! άλλο καίγομαι από πάθος, άλλο καίγομαι από πόθο...και τα δύο σημαντικά - και μακάρι να τα βρίσκει κανείς στο ίδιο πρόσωπο...αλλιώς ισχύει το παρακάτω :
"Είμαι ερωτευμένος με την ίδια γυναίκα από τότε που παντρεύτηκα. Ελπίζω μόνο να μην το μάθει ποτέ η γυναίκα μου"
Κακέ λύκε, αυτό λέγεται παραποίηση λεγομένων! Σαν ευφυολόγημα πάντως, το βρίσκω πολύ καλό!
Χαμοκερασίτσα:
Ύψιστος ρομαντισμός η διαιώνιση του είδους;;;; Χρήσιμο, αναγκαίο, "θεάρεστο", κλπ κλπ, ναι, αλλά ρομαντικό δεν μου πάει με τίποτα...
Αλεξάνδρα,
ζητούμενο είναι.. αλλά....
Rick,
ναι... και γω διαφωνώ με τη διαφωνία σου στη διαφωνία μου, και φυσικά δεν μπορώ να σου πω ότι έχεις δίκιο ή άδικο... είναι θέμα αίσθησης των πραγμάτων...
σκέψου ότι και ο Σαίξπηρ αλλά και η Δέσποινα Βανδή, τον έρωτα πραγματεύονται, και ο Πλάτωνας (ο έρωτας:ιερά μανία)αλλά και η ιδρυματική Εκκλησία (έρωτας=παιδιά).
Ο καθένας από τη σκοπιά του...εγώ τι να πω... είμαι με την πλευρά των ποιητών... και το νερό υπάρχει για να πλενόμαστε, αλλά ο Ταρκόφσκι το έκανε τέχνη...
Pseftra,
"απλό, όμορφο, διασκεδαστικό, χαλαρωτικό", ...θα μπορούσες να περιέγραφες και μια παρτίδα τάβλι (δεν λέω σκάκι, εκεί τα πράγματα είναι σύνθετα).
Καλέ λύκε,
φοβάμαι πως η ζωή σε έχει επαληθεύσει...
Και ως κατακλείδα:
Δεν με αφορά προσωπικά (η κλίση μου δεν είναι αυτή,καθόλου μάλιστα)αλλά ομολογώ πως καταλαβαίνω αυτό που παρακάτω λέει ο Τουρνιέ, -το άφησα για το τέλος γιατί ακούγεται κάπως προβοκατόρικο, και δίστασα : Η ομοφυλοφιλία εκ φύσεως ξεκομμένη από την αναπαραγωγή, είναι πολύ πιο αθώα ερωτικά απ’ ό,τι η εξαναγκασμένη σε επικίνδυνες και εγκληματικές υπεκφυγές ετεροφυλία.
Αγαπητή Μπεμπελάκ, φοβάμαι πως με υποτιμάς λιγάκι! Κι εγώ είμαι με την πλευρά των ποιητών, που πάντα έχουν κάτι ξεχωριστό να μας πουν. Απλά διαφωνώ τελείως με την "περί ης ο λόγος" παραδοξολογία του Τουρνιέ.
Να και κάτι με το οποίο με βρίσκει απολύτως σύμφωνο ο φίλτατος Τουρνιέ. Εννοώ βεβαίως τα περί ομοφυλοφιλίας. Υπάρχουν πάμπολλες περιπτώσεις απ' ότι γνωρίζω, εξαναγκασού σε ετεροφυλοφιλικές σχέσεις που πόρρω απέχουν από κάθε έννοια ερωτισμού. Πρόκειται περί δυστυχισμένων υπάρξεων με τραυματισμένο ψυχισμό.
Οι έρωτες των ψαριών είναι ακόμη πιο ενδιαφέροντες
Rick!επιτέλους συμφωνήσαμε!
Photoer, συμφωνώ, και γι' αυτό ακολουθεί καινούργιο post, που νομίζω ότι θα σε ενδιαφέρει!
το δεύτερο απόσπασμα από τον Τουρνιέ είναι σπουδαίο!
Χαρτοπόντικα,
Το καλύτερο νομίζω (εννοώ το ενδεικτικότερο) είναι αυτό που λέει για την Μαρία Λουίζα: "παντρεύομαι μια κοιλιά"...σου 'ρχεται να πεις: "κρατήστε μου ένα κανελί με βούλες!"
Δημοσίευση σχολίου