« Ο κόσμος είναι μια μεγάλη κατσαρόλα που μέσα της βράζουμε εμείς με το ζουμί μας. Και πάνω, ο μέγας Μάγειρας με τα βιβλικά γένια, κρατώντας μια κουτάλα, ανακατεύει μόνιμα ένα μενού ζωοτροφής για τα σκουλήκια. Αέναο φύραμα στην ανάπτυξη των κόσμων. Κι όσο θα ήθελα να πιστεύω στην ανωτερότητα του ανθρώπου, τόσο η καθημερινή πραγματικότητα μού επαληθεύει το αναίτιο της υπάρξεώς του.»
Βασίλης Ζιώγας
«Εστιατόριο Humanismus»
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
24 σχόλια:
Αυτό είναι εορταστικό κλίμα, καλή μου Κρεμούλα, που εγώ αλλοιώς σας θυμάμαι από τότε, που οι κόρες μου ήταν ακόμη μωρά; Βελούδινη, γλυκειά, απαλή...
Παρακαλώ να περιλάβετε τον κ. Ζιώγα και να προλάβετε να περιμαζέψετε τις μαύρες λέξεις του στην αγκαλιά σας, μήπως και περισώσουμε το πνεύμα των Χριστουγέννων...
Καλησπερίζω!
;-))
ΑΜΑΝ ΜΑΣ ΛΙΓΩΣΕ Ο ΖΙΩΓΑΣ (ΛΟΛ)
ΑΝΑΣΚΟΥΜΠΩΣΟΥ ΚΑΙ ΜΠΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΓΛΥΚΑ ΣΑΝ ΚΑΛΗ ΚΡΕΜΟΥΛΑ
ΚΙ ΑΣ ΤΟΥΣ ΣΤΡΙΦΝΟΥΣ ΣΤΗ ΣΤΡΙΦΝΑ ΤΟΥΣ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΓΛΥΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΤΑ ΦΤΙΑΞΕΙΣ ΜΟΝΗ ΣΟΥ
Η ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ ΣΟΥ ΜΑΖΙ ΤΟΥς ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥς ΣΤΙΣ ΠΙΑΤΕΛΕς;-)
Σιγά μη χωρέσω εγώ στη κατσαρόλα σου.
:-)
Καλή σου μέρα, κι αν φτιάξεις δίπλες, μη με ξεχάσεις.
Εργένης άνθρωπος είμαι.
:-))
Αθάνατε Ζιώγα!!!
Περιμένω με ανυπομονησία την παράσταση του Μαστοράκη στην Πειραματική με έργα του!!!!
Πού είναι, λοιπόν, η ουρά των εργένηδων, να σταθούμε;
γιατί βρε bebelac;;;
Χα, χα!!! σας τρόμαξα ε;;;
Αγαπητέ Aster-oid,
έτσι ακριβώς είμαι όπως με θυμάστε! βελούδινη, γλυκειά, απαλή...
Athena, ήδη έφτιαξα τρουφάκια, και όποτε θέλεις έλα, σε κερνάω μαζί με τσάι, και ότι άλλο θέλεις.
Alzap, νόμιζα ότι με ξέχασες. Δίπλες δεν ξέρω να φτιάχνω, αλλά η πρόσκληση για τρουφάκια ισχύει.
χαμοκερασίτσα, εγώ να δεις πως την περιμένω....
allmylife,
έλα τώρα, μην ανησυχείς... τα γλυκάκια μου είναι και για σένα, αν θέλεις, και όποτε... φιλιά!
τί ακριβώς θέλει να περισώσουμε ο αστεροϊδής μας;
:xxxx
Ας με συγχωρήσουν οι συνομιλητές σου, αλλά ο Ζιώγας δεν μιλάει για τρούφες, γλυκά και δίπλες. Γιατί κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν; Λόγω των "αγίων ημερών" που περιμένουμε μήπως; Για την ταμπακιέρα να μας πούνε.......
Εγώ πάντως δεν ψαρώνω. Η ζωή μελέτη θανάτου είναι ;)
μες το πνεύμα των χριστουγέννων σας βρίσκω, μια χαρα!!
rick! Καλώς τον!
Είναι απ' τα πράγματα που όλοι ξέρουμε, αλλά μας αρέσει να απωθούμε....
Χαρτοπόντικα,
πάντα υπόλογιζα στη φιλοσοφική του κλίση.
Κροτκαγιούλα
αμ' εσύ με τις αρρώστιες;;;;(βλέπε τελευταίο ποστ σου!)
απίστευτα κυνικό... με προσγείωσες καλό μου παιδί!!!
φιλιά πολλά και χίλιες ευχές!
Και επειδή είναι και κερατούκλης ο λευκοπώγων ρίχνει και κάνα μπαχάρι, έτσι για να νοστιμέψει λίγο η ζωή... συγγνώμη το φαΐ.
μα ο άνθρωπος είναι το ανώτερο των σκουληκιών, είναι σκουληκαντέρα...
τρουφακια;Τρουφακια;ΤΡΟΥΦΑΚΙΑ;Τ Ρ Ο Υ Φ Α Κ Ι Α ;
Αλεξάνδρα,
εσύ είσαι τόσο γλυκούλα, που έχω τύψεις όταν διαβάζεις τα πικρά ποστάκια μου!
Ναυαγέ!!!
Έπεσες πολύ μέσα στο concept
Gnostic,
Γεια σου σκουληκαντέρα!
Ο καιρός
Ναι καλέ, τρουφάκια! γιατί κάνεις έτσι;;;
markos-the-gnostic, χτύπησες διάνα...! 10 στα 10!
Μερικοι προσπαθούν να ξεχωρίσουν στην κατσαρόλα και κάνουν τον αφρό. Ξεχνούν όμως ότι ο αφρός της είναι ο πρώτος που ξεχειλίζει (με αφορμή ένα ψώνιο εκτός παρέας που διάβαζα πριν και ήθελα κάπου να μιλήσω). Μου άρεσε το post, κρέμα.
Δείμε,
ευχαριστώ, και καλώς ήρθες.
(άλλωστε ο αφρός είναι αυτό που πάντα πετάμε αν θέλουμε καλό αποτέλεσμα!-και όχι μόνο στη μαγειρική...)
έχεις σκεφτεί ότι για να γράφω έτσι έχω αγγίξει τα δύσκολα στον υπέρτατο βαθμό - όπως ο καθένας μας;
μην αισθάνεσαι τίποτα, μ'αρέσει αυτή η προσέγγιση που έχεις!
Η γιαγια μου η Ιφιγενεια,που μας αφησε χρονους πριν μια βδομαδα στα 103 της,με εχει εθισει στην εξαρτηση απο τα τρουφακια,τα οποια εφταχνε,βαζοντας ροδονερο και σταχτη.Δεν εχω φαει νοστιμοτερα,παρολο που παντα δοκιμαζω οπου κι αν βρω χωρις προκαταληψη,πιστεψε με.
Αλεξάνδρα:
Ευχαριστώ.(ελπίζω να μην το λες από ευγένεια)
Ο καιρός:
εγώ δεν βάζω ούτε ροδόνερο ούτε στάχτη. Δεν πάω να τα βάλω με τη συγχωρεμένη, αλλά και τα δικά μου δεν είναι άσχημα... ευκαιρία να συγκρίνεις...
όχι καλό μου!
φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου