Παρασκευή, Ιουλίου 28, 2006

Το αγαπημένο ποίημα ενός αγαπημένου μου

Δεν είμαστε ποιητές σημαίνει φεύγουμε Σημαίνει
εγκαταλείπουμε τον αγώνα
Παρατάμε τη χαρά στους ανίδεους
Τις γυναίκες στα φιλιά του ανέμου
Και στη σκόνη του καιρού
Σημαίνει πως φοβούμαστε
Και η ζωή μας έγινε ξένη
ο θάνατος βραχνάς.

4 σχόλια:

markos-the-gnostic είπε...

ωραιο to "παρατάμε τη χαρά σους ανίδεους"
αλήθεια ποιού αγαπημένου;

bebelac είπε...

Γνωστός, εδώ και χρόνια πεθαμένος ποιητής....
όποιος τον βρει κερδίζει(θα σκεφτώ τί)...
Τί έπαθε το πρόσωπό σου...παράξενο φαίνεται στη φωτό!

NinaC είπε...

Γιώργος Σαραντάρης.

Τι κέρδισα? Ε? Ε? Ε?

bebelac είπε...

C.Doll, Συγχαρητήρια!
Κέρδισες μια φωτό της Αλεπούς από την Κω να κάνει Τζακούζι. Αν θέλεις μπορείς και να την δημοσιεύσεις.