Ήταν περίπου τετρακόσια περίπου χρόνια μετά τη γέννηση του Χριστού. Τόπος η Αλεξάνδρεια.
Το όνομά της Υπατία.
Πατέρας της, ο Θέωνας. Ονομαστός φιλόσοφος της εποχής που φρόντισε να της δώσει τέτοια μόρφωση και καλλιέργεια, ώστε όταν μεγάλωσε, να ξεχωρίζει από όλους τους γραμματιζούμενους της εποχής, που δεν ήταν και λίγοι. Συναντιόντουσαν στο περίφημο πανεπιστήμιο της Αλεξάνδρειας και έχτιζαν σιγά-σιγά τα θεμέλια της ευρωπαϊκής ιστορίας. Αστρονόμοι, γιατροί, φυσικοί, μαθηματικοί, βιβλιολόγοι μαζευόντουσαν στις πολυάριθμες αίθουσες, τις στοές και τους κήπους. Όλες οι επιστήμες παρούσες.
Η πόλη, η Αλεξάνδρεια, είχε τεράστια φήμη, που την όφειλε στην καλλιέργεια του ελληνιστικού πνεύματος. Κι εκείνη ήταν στο κέντρο αυτής της μεγάλης πολιτιστικής εστίας. Δύσκολα χρόνια. Και κυρίως για αυτούς που δεν ήταν χριστιανοί.
Η σχετικά νεοσύστατη χριστιανική εκκλησία της Αλεξάνδρειας, αντιτασσόταν με ζήλο στα αρχαία μορφωτικά ιδεώδη. Η ξεχωριστή ελληνική παιδεία της και η διδακτική της δραστηριότητα την είχαν φέρει στην κορυφή της Πλατωνικής Σχολής, που είχε ιδρυθεί από τον Πλωτίνο. Δίδασκε όποιον της το ζητούσε και ένιωθε να δικαιώνεται όταν οι διδασκαλίες της έπιαναν τόπο.
Το υπόλοιπο κομμάτι της ζωής της είναι κι αυτό γνωστό από την ιστορία. Όπως και
ο θάνατός της, που δεν ήταν καθόλου ειρηνικός και ανώδυνος.
Δεν έφτανε ότι δίδασκε αυτά που η χριστιανική εκκλησία αποκήρυττε ως ‘ελληνικές φλυαρίες’, αλλά είχε και ένα επιπλέον θανάσιμο και ασυγχώρητο ελάττωμα: ήταν γυναίκα, ανύπαντρη, και μάλιστα, όπως λένε οι ιστοριογράφοι, ιδιαίτερα όμορφη.
Πολλά κακά μαζεμένα στο πρόσωπό της. Ποτέ δεν της συγχώρεσαν τις διδασκαλίες της για τον Πυθαγόρα τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, ούτε τα Υπομνήματα της στη θεωρία των αριθμών του Διόφαντου. Αλλά κυρίως δεν της συγχώρεσαν την αυτοπεποίθησή της και την ικανότητα της να κινείται ανενδοίαστα στην ανδρική κοινωνία.
Η μηχανορραφία που στήθηκε εναντίον της ήταν αναμενόμενη.
Η φιλία της με τον Ορέστη, τον αυτοκρατορικό έπαρχο, ήταν αρκετή για να κυκλοφορήσει η φήμη πως εκείνη τον εμπόδιζε να καλλιεργήσει φιλικές σχέσεις με τον Κύριλλο, τον χριστιανό επίσκοπο της Αλεξάνδρειας.
Το κακό δεν άργησε να γίνει. Οι θερμοκέφαλοι οπαδοί της θρησκείας της αγάπης με την καθοδήγηση του αναγνώστη της εκκλησίας τους, του Πέτρου, της έστησαν καρτέρι ένα βράδυ καθώς γύριζε στο σπίτι της. Της επιτέθηκαν πισώπλατα, την τράβηξαν από την άμαξα και την έσυραν με βία στην εκκλησία που ήταν γνωστή με το όνομα Καισάρειο. Την έγδυσαν, και τη χλεύαζαν βλέποντας τον τρόμο της και τη ντροπή της. Και τη σκότωσαν, με τα χέρια τους τα ίδια και με σπασμένα γυαλιά. Κομμάτιασαν το σώμα της σε μικρά-μικρά κομμάτια. Μετά, πήραν τα κομμάτια της και τα πήγαν στον Κιναρώνα, και κει έβαλαν φωτιά και τα έκαψαν.
Τέλος.- (Η ιστορία δεν είναι φανταστική).
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
17 σχόλια:
Αφιερωμένο στους θεματοφύλακες της αγίας μας εκκλησίας...
Έπιασες την συγκλονιστικότερη ιστορία φανατισμού της ανθρώπινης ιστορίας με θύμα ένα από τα πιο γοητευτικά άτομα (μια όμορφη φιλόσοφο) στις πιο γοητευτικές συνθήκες (αχ... Αλεξάνδρεια).
Επιπλέον ακόμη και αν δεν συμμετείχε επίσημα ο Κύριλλος πατριάρχης Αλεξανδρείας φαίνεται η παιδεία του και η τακτική του από το έργο του
«υπέρ της των Χριστιανών ευαγούς θρησκείας, προς εν αθέοις Ιουλιανόν».
Οι ηλίθιοι ανώμαλοι χριστιανο-μοναχοί που έβλεπαν συνέχεια καυλο-παραισθήσεις με υποτιθεμένες δαιμόνισες, δεν μπορούσαν να αντέχουν τέτοιο πειρασμό στα λημέρια τους.
Η ειρωνία είναι ότι την ίδια περίοδο στη Κυρήνη (σημερινή Λιβύη) χριστιανός επίσκοπος ήταν ο Συνέσιος, ένας γνήσιος φιλόσοφος, λάτρης του Πλάτωνα, με ύμνους στους αρχαίους θεούς, μαθητής της Υπατίας, την οποία θαύμαζε, σεβόταν και εκτιμούσε απεριόριστα...
Αν δεν είχε γνώση ο "γνωστικός" ποιος θα είχε;;;
Lizard King, είσαι ένα βρώμικο ερπετό!
Δυστηχως αυτα συμβαινουν και στις μερες ακομη, με πιο ηπια μορφη αλλα η ουσια ειναι ιδια. Γνωριζα οτι ανεκαθεν η ορθοδοξη εκκλησια ειχε μισος προς την αρχαια, "ειδωλολατρικη" οπως λενε Ελλαδα, η ιστορια ομως αυτη μου ηταν αγνωστη. Δυστυχως δε με εξεκπληξε... ολα τα περιμενω απο φανατικους μισαλλοδοξους!
Ο μονος που εχει καταφερει να βαλει κατω απο την ιδια ιδεολογικη στεγη, χριστιανισμο και αρχαιο ελληνισμο, ειναι ο μεγας Λιακοπουλος χαχα
Αχ βρε φιλενάδα. Η Υπατία είναι θαυμαστό σύμβολο μέσα στο φανατισμό του τότε κόσμου και η ιστορία της μου προκαλούσε ανέκαθεν τεράστιο δέος.
fili
φαντάζομαι τα μούτρα των καθηγητών σου, ειδικά του θεολόγου ...
lynch
έτσι είναι! ο φανατισμός δεν έχει δόγμα. Μπορεί να τον συναντήσει κανείς ΄σε όλα τα ιδεολογικά στρατόπεδα.
Αλεπού αγαπημένη,
το ξέρω, το ξέρω. Με καταλαβαίνεις.
Κάτι έχει αυτή βροχή αυτές τις μέρες. Κάτι.
:-(
ΥΓ Ευτυχώς εγώ δεν τρώγομαι με τίποτα.
Εγώ που ειμαι αντιδραστικός από φύση λέω πως καλώς θανατώθηκε η Υπατία γιατί αλλιώς δεν θα έπαιρνε την αίγλη που πήρε.
Κατα κάποιο τρόπο ο τραγικός θάνατος μας ομορφαίνει
Alzap,
κάτι έχει, όντως.
Προβοκάτορα χαρτοπόντικα,
ναι, το τραγικό έχει μία αίγλη...
Εγώ λέω να φάμε το ποντίκι να του χαρίσουμε την αιωνιότητα - και αίγλη βέβαια, πολύ αίγλη! :))
Όλες οι θρησκείες ακριβώς τα ίδια έκαναν και θα κάνουν. Τουλάχιστον οι επιθετικές μονοθεϊστικές θρησκείες.
Και συμφωνώ με το Νυκτίπολο!!
Διαβάζω από δω για ανδρικούς ευνουχισμούς, διαβάζω από κει για ηδονές κι ενοχές. Μετά πέφτω στον κανιβαλισμό. Πρόκειται μήπως γιαυτό που στην ψυχανάλυση αποκαλείται 'προβολή' ..?
;-)
Τεσπα, επί της ουσίας-αν υπάρχει καμιά τέτοια κυρία, σημειώνω πως η περίπτωση της Υπατίας, υπήρξε έγκλημα-κράχτης. Θέλω να πω στη μνήμη της τιμούμε το 'άλλο μισό' τη γης σε χρόνους δίσεκτους. Η βασική λειτουργία της σχετικής διήγησης [μαζί με κανα δυό λιγότερο τραγικές] στο ελληνικό σχολείο, στόχευε στο να πασπαλίσει με ένα 'αρωμα γυναίκας' το θεμελιακό μοτίβο της ανδροκρατικής μονοπώλησης της δημόσιας ζωής.
Νομιμοποιητικό άλλοθι δηλαδή για ΤΙΣ αφανείς της ιστορίας που σκέπασε η Λήθη. Και το μαχαίρι των φανατικών, η φυλακή του οίκου, η βία των κοντινών τους..
Προς οικοδέσποινα βλογκ-ταπεινή παράκληση: κάτι πιο ηδύ δε διαθέτει το μαγαζί; ξέρεις εσύ, με σεχ [και λιίγη βία], κλπ. Μην τ' ανοίγουμε και ψυχοπλακωνόμαστε-θα μας ρίξεις στα λαντόζ, με τέτοιο καιρό.. lol
Αγαπητή Krotkava,
δεν υπάρχει αμφιβολία περί τούτου.
Όσο για το ποντίκι,είσα σίγουρη,εσύ και ο nyktipolos ότι "τρώγεται";; ...Αστειεύομαι, είναι μεν μεγάλος προβοκάτορας,αλλά είναι καλό και έξυπνο ποντικάκι (το χρυσούλι μας!).
Σουϊ,
είχα αρχίσει να ανησυχώ:
ή ότι με ξέχασες, ή ότι είσαι κρυφό μέλος της "Ζωής" και του "Σωτήρα". Ευτυχώς που σχολίασες και ανακουφίστηκα.
Όσο για το άλλο που ρωτάς, δεν ξέρω, δεν έχω χρόνο (και πολύ χρήμα) για ψυχανάλυση.
Αλήθεια, εσύ σε ποιο ελληνικό σχολείο πήγαινες, γιατί στο δικό μου (Πασαλιμάνι,Πειραιάς) δεν μας είπαν για την Υπατία, ούτε καν σαν άλλοθι!!!!
Και γω κάτι "ηδύ" θέλω να γράψω γιατί -για νάμαι ειλικρινής- δεν αντέχω τη μελαγχολία του Σεπτέμβρη...i am so ...snif, snif, snif, and ligm, ligm.
@
παιδική κρεμούλα
Ησύχασε..
Ως άνθρωπος της Εκκλησίας [και του Σωτήρος, βεβαίως..], απαντώ: "και οι έσχατοι, έσονται πρώτοι"..
Περαιτέρω, καλά το χρήμα.., αλλά δήλωση του τύπου "δεν έχω χρόνο για ψυχανάλυση", αδυνατώ να ακούσω [δηλ διαβάσω..]-πόσο μάλλον να αποδεχτώ από σένα. ;-)
Έχεις όμως χρόνο για ανάγνωση, μου φαίνεται. Προς τούτο, σου προτείνω τα τρία αναγνώσματα που με απασχόλησαν το τελευταίο δίμηνο:
D. Bourdin, Η Ψυχανάλυση από τον Φρουντ ως τις μέρες μας, (Κριτική 2005)
Μ. Σαφουάν, Λακανιάδα: Τα σεμινάρια του Ζακ Λακάν, 1953-1963, (Κέδρος 2001)
και [ως επιδόρπιο!]
Α. Carotenuto, Μύθοι και Θρύλοι της Αποπλάνησης, (ίταμος 2002).
Ρωτάς σε ποιό σχολείο πήγαινα, γιατί στο δικό σου δεν αναφέρθηκαν ποτέ στην Υπατία.
Φοίτησα σε νυχτερινό σχολείο στον Κολωνό-γιατί το πρωι εργαζόμουν [οικοδομή, μυστρί πηλοφόρι, κλπ, εναλλακτικά στη Λαχαναγορά του Ρέντη..]-γεγονός εξάλλου που αποτυπώνεται γνησίως στα μούσκουλα μου ως τα σήμερα.
Those were the days..
Όσο για τα επικείμενα ποστ σου,
Wake me up, when September ends..
με κάτι 'ηδύ'-αν έχει δε fudge και milk σοκολάτα, it's more than welcome ..!!
Ως προς αυτό δε, στείλε μαίηλ γιατί εγώ δεν διαθέτω δικό σου.
Την γνωρίζω την Υπατία από την ιστορία χρόνια τώρα... Εξαιρετική μορφή, από τις λίγες γυναίκες που έλαμψαν για τη μορφή και τις γνώσεις της.
Λεγόταν ότι άνηκε σε μια κρυφή οργάνωση που εξελίχθηκε αργότερα στους 'Ροδοσταυρίτες'.
AΑλεξάνδρα σε χαιρετώ και χαίρομαι για την επίσκεψη.Πολύ πιθανόν να έχεις δίκιο για την οργάνωση που λες. Δεν το γνωρίζω. Σε χαιρετώ και να τα ξαναπούμε
Γι’ αυτό, επειδή η Υπατία ήταν Χριστιανή προσύλητη, η Εκκλησία σύμφωνα με κάποιες μελέτες, την τιμά ως Χριστιανή, και μάλιστα ως ΑΓΙΑ, επειδή είχε την πρόθεση να βαπτισθεί και δεν πρόλαβε λόγω της δολοφονίας της. Τιμάται με το όνομα: Αγία Αικατερίνη, στις 12 Ιουλίου (Για την ταύτιση Αγίας Αικατερίνης και Υπατίας, δες το βιβλίο της Μ. Dzielska, σσ. 209/210. Πρβλ. R. Richardson, The Starlovers, N.Y. 1967. Επίσης, το βιβλίο «Παγανιστικός Ελληνισμός ή Ελληνορθοδοξία;» π. Γ. Μεταλληνού, Εκδ. Αρμός 2003). Μια ταύτιση όμως, για την οποία δεν είναι όλοι πεπεισμένοι, θεωρώντας ότι η Αγία Αικατερίνη είναι διαφορετικό πρόσωπο, που μαρτύρησε στην ίδια εποχή και περιοχή.
Δημοσίευση σχολίου